TEATR PODWÓRKOWY

Fot.: Jacek Maria Stokłosa

1.

Latem gramy nasze przedstawienia (Teatr Mumerus: "Pieśń gminna", "Historyja barzo cudna", "Dziś umarł Prokofiew") na dziedzińcu Muzeum Archeologicznego. Jest to przestrzeń fascynującą - także ze względu na dźwięk. Przestrzeń ta mieści się w samym sercu Starego Miasta, jednocześnie będąc od niego murami i budynkami odgrodzona. Podczas spektakli dobiegają do nas dźwięki dzwonów z pobliskich kościołów, hałasy dzieci z placu zabaw przy Plantach, odgłosy ptaków. Nauczyliśmy się wykorzystywać te dźwięki, nawet zgodnie z ich przypadkowością. Kiedy w spektaklu "Dziś umarł Prokofiew"

BOJÓWKI

Dostałem dzisiaj list z militaria.onet, gdzie w temacie napisano "Taktyczne i miejskie bojówki". Trochę mnie to zdziwiło, że tak jawnie rozsyłają reklamy "grupy ludzi, którą utworzono po to, aby podejmowała działania przy użyciu siły" (wg Słownika języka polskiego). Po otwarciu wiadomości okazało się, że chodzi o spodnie, rewolwery, wiatrówki, noże, paralizatory, gazy pieprzowe:bojówki.

Kolejna "ówka" zatruwająca niczym koronawirus nasz język. Niedawno w sklepie mięsnym powiedzieli mi, że kroją żydówki. 

KROJENIE ŻYDÓWKI I PŁACZ JÓZEFA

"Kroimy tylko żydówkę" - powiedziała sprzedawczyni w sklepie mięsnym, kiedy poprosiłem ją o pokrojenie polędwicy wołowej (wyjaśnienie - sprzedawczyni miała na myśli polędwicę żydowską). "Kogo kroicie?" - zapytałem. Sprzedawczyni, na szczęście, nieco się zmieszała.

"W ciemną noc grudniową
Płakał Józef na jej grobie
A gdy mu już łez zabrakło
W obie skronie strzelił sobie
Jego wierny pies przyleciał
I nad trupem pana wyje
I tak długo i tak mocno
Że aż odwył sobie szyję
Czego i tobie życzy kochający...
(z wpisu do pamiętnika, lata sześćdziesiąte XX w.)